vrijdag 29 januari 2016

Met de bus

Omdat Barreltje er met enige onregelmatige regelmaat mee ophoudt en dan in retraite moet bij Greg (die van de garage) en het Konijn toch echt naar school moet, gaan we met dezelfde onregelmatige regelmaat met de bus.
De bus is voor arme mensen die ervoor gekozen hebben niet mee te doen aan de American Dream (ja, dat schrijf je met hoofdletters) en het daarom dus ook verdienen met de bus te gaan. Daar word je, heel begrijpelijk, bijzonder knorrig van en weinig hulpvaardig. Alle vriendelijkheid en behulpzaamheid die de meeste mensen hier eigen is, (op een drafje voor me uit om een deur, waar diegene zelf niet doorheen hoeft, voor me open te houden omdat ik een kinderwagen duw, is niet ongebruikelijk), verdwijnt bij het betreden van de bus. In de bus dien je bij voorkeur;
- in je eentje twee plekken bezet te houden, dit geldt zeker tijdens de spits
- minder validen te laten staan
- als je op het inklapbare bankje zit waar ik mijn kinderwagen met kind kwijt kan, me te negeren
- als ik daardoor noodgedwongen de weg versper me zachtjes fluisterend uit te schelden
- als ik de bus wil weer verlaten, niet voor me aan de kant te gaan, wel zuchten
- angry birds/candy crush (saga)/farmville iets anders irritants met geluid (hard) aan te spelen
- die ruzie die je gister begonnen bent uitvechten, hierbij gebruik je om het geheel meer kracht bij te   zetten, de speakerstand van je telefoon, dan kun je namelijk naar je telefoon schreeuwen en iedereen weet dat degene die het hardst schreeuwt, gelijk heeft.

Daarnaast zijn er dingen die meer voorbereiding vergen, zo is de regelmatige busgebruiker aan te raden zware chag te roken, liefst vlak voor je bus ingaat en alvast een nieuw chaggie te rollen voordat je de bus verlaat, zodat je lekker naar verse rook ruikt bij je volgende busrit.
Niet al te vaak te douchen, een week voor je geplande busrit is ideaal, mocht je nog een zweterig sprintje moeten trekken om die bus te halen, helemaal goed. Dit waarschijnlijk om het bemachtigen van 2 plaatsen een grotere kans van slagen te geven.

Knarsetandend onderga ik de rit, gelaten zie ik onze tweede bus wegrijden (want een busrit is geen echte busrit als er niet minstens twee verschillende bussen bij betrokken zijn) en uiteraard vind het Konijn een ritje met de bus het meest spannende wat hem kan overkomen en vraagt regelmatig hoopvol wanneer Barreltje het weer begeeft en slaapt de Kleine Beer nergens zo lekker als in de bus. 
Ik ben een snob, maar gelukkig is een kinderhand snel gevuld.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten