Santa Klaas had me een radio gegeven, de radio paste perfect op de vensterbank bij de gootsteen in de keuken en aangezien ik graag uitgebreid kook (en bovendien de enige ben in dit huis die in staat is iets eetbaars klaar te maken), breng ik nogal wat tijd door in de keuken.
Luisteren naar de radio leek mij een perfecte manier om mijn Engels uit te breiden, meer te begrijpen van de maatschappij waarin ik leef en bovendien op de hoogte te blijven van de laatste hits.
Klinkt helder, overzichtelijk en haalbaar, bleek niks van waar.
Ten eerste hebben radiozenders hier geen overzichtelijke namen zoals Veronica of radio1, maar is het altijd een volstrekt willekeurige en vooral vrij lange verzameling aan medeklinkers. Hongaars is er niks bij. Zelf hebben ze ook wel door dat nooit iemand WGBXGHGR gaat onthouden als zijn favoriete radio-zender, dus daarnaast is er dan nog de werktitel, waardoor het WGBXGHGR Fresh Radio wordt, maar tegen de tijd dat je bij de Fresh aankomt, ben je allang niet meer aan het opletten.
Ten tweede is het land nogal groot is, er wel landelijke radiozenders, maar je luistert naar de lokale tak. Op zich heel logisch want stel je komt bij het file nieuws en er staat een file op de I90 ten westen van Boston en rond San Diego is het ook wat druk, dat werkt niet. Een echt probleem is het niet, maar het blijft daardoor wel allemaal erg lokaal, want het blijft niet bij het verkeer en het weer.
Wat wel reuze-irritant is, is dat de radiomakers denken dat hun luisteraars peuters zijn. Dit behoeft een korte uitleg, peuters zijn dol op herhaling, je hebt slechts 1 voorleesboekje nodig (helaas altijd dat boekje waarvan je hoopte dat ze niet zouden zien omdat je het een beetje achter al die prachtige prentenboeken verstopt had, iets over bulldozers bijvoorbeeld), kunt eindeloos samen dezelfde puzzel maken, hoeft maar 1 ding te koken (pasta tomatensaus mét spekjes) en wil maar 1 ding op brood (mus, ook wel humus).
De radiomakers zijn van mening dat hun luisteraars dezelfde herhaling nodig hebben, dus bieden hun luisteraars een selectie van ongeveer 10 nummers aan die minstens een maand lang herhaald worden. En denk nu vooral niet dat je na een maand verlost wordt van die inmiddels vermaledijde afspeellijst, nee, zoals ook bij peuters geldt, moet verandering geleidelijk worden geïmplementeerd. Dus na een maand krijg je een nieuw nummer gevoerd, éen nummer. En eigenlijk is het best wel een stom nummer, maar je bent al zo ongelofelijk blij dat je wat nieuws te horen krijgt dat je het slikt als zoete koek. Totdat je dus beseft dat het een ongelofelijk beroerd nummer is, en je hier naar alle waarschijnlijk een flinke tijd aan vast zit.
Er zit maar een ding op, er moet gezapt worden. Dat betekent een rondgang langs flink evangelische zenders (is een stuk minder leuk dan je zou denken), veel, heel veel Spaanstalige zenders (hier geldt, ho ho, éen taal tegelijkertijd verfijnen), en als je rond de 101 fm komt sowieso een country-zender, ongeacht waar je je in het land bevindt.
En zo draai ik telkens na een paar dagen aan de grote knop in de hoop een nieuw pareltje te vinden, met een voor mij frisse nieuwe playlist, een goede country-kraker of anders minstens een fijn opruiend republikeins praatprogramma. Gelukkig heeft de radio me tot nu toe niet teleurgesteld.
Luisteren naar de radio leek mij een perfecte manier om mijn Engels uit te breiden, meer te begrijpen van de maatschappij waarin ik leef en bovendien op de hoogte te blijven van de laatste hits.
Klinkt helder, overzichtelijk en haalbaar, bleek niks van waar.
Ten eerste hebben radiozenders hier geen overzichtelijke namen zoals Veronica of radio1, maar is het altijd een volstrekt willekeurige en vooral vrij lange verzameling aan medeklinkers. Hongaars is er niks bij. Zelf hebben ze ook wel door dat nooit iemand WGBXGHGR gaat onthouden als zijn favoriete radio-zender, dus daarnaast is er dan nog de werktitel, waardoor het WGBXGHGR Fresh Radio wordt, maar tegen de tijd dat je bij de Fresh aankomt, ben je allang niet meer aan het opletten.
Ten tweede is het land nogal groot is, er wel landelijke radiozenders, maar je luistert naar de lokale tak. Op zich heel logisch want stel je komt bij het file nieuws en er staat een file op de I90 ten westen van Boston en rond San Diego is het ook wat druk, dat werkt niet. Een echt probleem is het niet, maar het blijft daardoor wel allemaal erg lokaal, want het blijft niet bij het verkeer en het weer.
Wat wel reuze-irritant is, is dat de radiomakers denken dat hun luisteraars peuters zijn. Dit behoeft een korte uitleg, peuters zijn dol op herhaling, je hebt slechts 1 voorleesboekje nodig (helaas altijd dat boekje waarvan je hoopte dat ze niet zouden zien omdat je het een beetje achter al die prachtige prentenboeken verstopt had, iets over bulldozers bijvoorbeeld), kunt eindeloos samen dezelfde puzzel maken, hoeft maar 1 ding te koken (pasta tomatensaus mét spekjes) en wil maar 1 ding op brood (mus, ook wel humus).
De radiomakers zijn van mening dat hun luisteraars dezelfde herhaling nodig hebben, dus bieden hun luisteraars een selectie van ongeveer 10 nummers aan die minstens een maand lang herhaald worden. En denk nu vooral niet dat je na een maand verlost wordt van die inmiddels vermaledijde afspeellijst, nee, zoals ook bij peuters geldt, moet verandering geleidelijk worden geïmplementeerd. Dus na een maand krijg je een nieuw nummer gevoerd, éen nummer. En eigenlijk is het best wel een stom nummer, maar je bent al zo ongelofelijk blij dat je wat nieuws te horen krijgt dat je het slikt als zoete koek. Totdat je dus beseft dat het een ongelofelijk beroerd nummer is, en je hier naar alle waarschijnlijk een flinke tijd aan vast zit.
Er zit maar een ding op, er moet gezapt worden. Dat betekent een rondgang langs flink evangelische zenders (is een stuk minder leuk dan je zou denken), veel, heel veel Spaanstalige zenders (hier geldt, ho ho, éen taal tegelijkertijd verfijnen), en als je rond de 101 fm komt sowieso een country-zender, ongeacht waar je je in het land bevindt.
En zo draai ik telkens na een paar dagen aan de grote knop in de hoop een nieuw pareltje te vinden, met een voor mij frisse nieuwe playlist, een goede country-kraker of anders minstens een fijn opruiend republikeins praatprogramma. Gelukkig heeft de radio me tot nu toe niet teleurgesteld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten