Het Konijn moest ook mee in het hele integratie gebeuren en moest dus Engels leren. Ik kon natuurlijk thuis gezellig steenkolen Engels tegen hem gaan praten en hopen dat hij iets oppikte, maar een school leek me een wat meer geschikte omgeving. En gelukkig hebben ze in de staat Massachusetts K0, openbare school voor drie-jarigen. Ik bel enthousiast met het kantoor van de BPS (Boston Public School), leg uit dat ik graag wil dat mijn kind vol mee kan draaien in de maatschappij/playground en vraag waar ik hem af kan leveren voor de dichtstbijzijnde K0, ik wil zelfs wel iets meer dan 2 blokken wandelen. De dame aan de andere kant van de lijn verslikt zich vervolgens in haar koffie van het lachen, legt me uit dat er ongeveer 3 plekken op zo'n 600 peuters zijn en dat die toch al gereserveerd zijn voor broertjes of zusjes, en raad me aan in januari mee te doen met de loterij voor als hij vier is. Dan kan hij naar K1, daar zijn ongeveer 10 plekken voor zo'n 1200 kleuters en gelukkig zijn ook die plekken vrijwel allemaal gereserveerd voor broertjes of zusjes. Pas vanaf 5 jaar is een plek gegarandeerd, waarschijnlijk op een school ongeveer 2 uur rijden van ons huis vandaan.
Ik wilde toch wel heel erg graag dat het Konijn niet van mij Engels zou leren, dus dan bleef over 'de privéschool'. In een cirkel van ongeveer een half uur rijden van ons huis (dat hele wandelen had ik inmiddels allang opgegeven) waren er nog ongeveer drie plekken beschikbaar die de moeite waard waren om te overwegen (lees; waar ik geen dealtje hoefde te maken over cash met korting of volle prijs bij betalingen via de bank). De eerste was in de kelder van een baptistische kerk die nodig geschilderd moest worden en waar ze van mening waren dat friet met kip-nuggets een voedzame lunch is want aardappels is groente en kip proteïne en de meest gebruikte kleur in het interieur bruin was. De tweede had wekelijks yoga-les en wiskunde-les en was volstrekt onbetaalbaar (want dat krijg je als je yoga en wiskunde aan peuters gaat geven). En de derde was geliëerd aan een synagoge, had 3 juffen op 14 peuters, lichte ruimtes en mooi speelgoed. De keus was snel gemaakt, gelukkig heeft het Konijn een joodse kleine teen, geërfd van de joodse grote teen van de Man. Dus nu hebben playdates met de klas in de kelder van de synagoge, heb ik al weken kinderliedjes over dreidels in mijn hoofd en leert het Konijn zowaar Engels en ook nog een beetje Jiddisch.
Ik wilde toch wel heel erg graag dat het Konijn niet van mij Engels zou leren, dus dan bleef over 'de privéschool'. In een cirkel van ongeveer een half uur rijden van ons huis (dat hele wandelen had ik inmiddels allang opgegeven) waren er nog ongeveer drie plekken beschikbaar die de moeite waard waren om te overwegen (lees; waar ik geen dealtje hoefde te maken over cash met korting of volle prijs bij betalingen via de bank). De eerste was in de kelder van een baptistische kerk die nodig geschilderd moest worden en waar ze van mening waren dat friet met kip-nuggets een voedzame lunch is want aardappels is groente en kip proteïne en de meest gebruikte kleur in het interieur bruin was. De tweede had wekelijks yoga-les en wiskunde-les en was volstrekt onbetaalbaar (want dat krijg je als je yoga en wiskunde aan peuters gaat geven). En de derde was geliëerd aan een synagoge, had 3 juffen op 14 peuters, lichte ruimtes en mooi speelgoed. De keus was snel gemaakt, gelukkig heeft het Konijn een joodse kleine teen, geërfd van de joodse grote teen van de Man. Dus nu hebben playdates met de klas in de kelder van de synagoge, heb ik al weken kinderliedjes over dreidels in mijn hoofd en leert het Konijn zowaar Engels en ook nog een beetje Jiddisch.
