Jarig!

We hebben de verjaardag van de (niet meer zo kleine) Beer achter de rug. Hij werd 4 en het werd tijd voor zijn eerste echte feestje. En aangezien hij hartje winter jarig is, zat een speeltuinfeestje er niet in. Je nodigt hier de hele klas uit en die komen dan ook allemaal, bij voorkeur vergezeld door grote getalen broertjes, zusjes en ouders. Die moeten allemaal vermaakt, wat te eten, te drinken en een stuk taart toe, dus niemand hier die er ook maar over peinst om dat thuis te doen. Als onderdeel van onze integratie hebben er ook maar een zak geld tegenaan gesmeten en het in een hysterische binnenspeeltuin gedaan. Eerst 3 kwartier op springkussens in hal 1, dan leidt de ‘referee’ de hele bups door naar hal 2 waar net andere springkussens staan. Daar nog even 3 kwartier springen (voordeel van al die aanwezige ouders is, is dat je alleen verantwoordelijk bent voor je eigen kinderen) en tegen de tijd dat al die peuters en kleuters rood aangelopen aan hij eerste meltdown beginnen, staat de pizza en een pakje sap klaar. Dat wordt allemaal fluks naar binnen geschoven, dan gaat het licht uit, wordt er gezongen, blaast de jarige jop kaarsjes uit en wordt er nog een stuk hele smerige taart, die voor mij onduidelijke redenen geel is, gegeten. En dan is het feest weer voorbij. Iedereen wordt hartelijk bedankt voor zijn of haar komst, die ander bedankt nog harder voor het geven van een feestje in een hysterische springhut tijdens snowmageddon light en krijgt van de ‘referee’ een goodiebag in de handen geschoven. Als iedereen vertrokken is, reken ik met mijn handen voor mijn ogen af en rijdt de ‘referee’ de trog met cadeaus voor ons naar de auto.

Thuis is de Beer de rest van de middag druk geweest met het uitpakken van de alle cadeaus en wij overwegen om een groot appartement te zoeken om al die cadeaus een plek te geven. Maar eerst nog een bedankje sturen, goddank helpt de uitnodigingswebsite me daar ook mee.